شاخه دانشجویی IEEE
شاخه دانشجویی IEEE
IEEE که با تلفظ “Eye-triple-E” مرسوم است، به معنای موسسهی مهندسان برق و الکترونیک است. IEEE بزرگترین انجمن حرفهای مهندسی برق در دنیاست که بزرگترین هدف آن گسترش ابداعات تکنولوژی و بهبود آن در راستای منافع جوامع بشری است. این هدف توسط IEEE و اعضای آن از طریق انتشارات پربازدید، کنفرانسها، استانداردهای تکنولوژی و فعالیتهای آموزشی و حرفهای دنبال میشود. با توجه به ماهیت انجمن، اعضای IEEE شامل مهندسین، دانشمندان و افراد حرفهای مرتبط با زمینههای کاری IEEE است. علاوه بر هستهی اصلی IEEE که مشتمل بر مهندسین برق است، دانشمندان کامپیوتر، توسعهدهندگان نرمافزار، متخصصین حوزهی تکنولوژی اطلاعات، فیزیکدانها، پزشکان و برخی از رشتههای دیگر نیز در حوزهی فعالیت IEEE قرار دارند. به همین دلیل، انجمن به استثناء مکاتبات و کارکردهای قانونی، به جای استفاده از اسم اصلی خود از عنوان ساده و مختصر IEEE استفاده میکند.
تاسیس IEEE
در بهار سال 1844 میلادی، گروه کوچکی از متخصصان زمینه مهندسی برق، نشستی را در نیویورک ترتیب دادند. هدف این گردهمایی، تشکیل گروهی برای حمایت از متخصصین حوزهی مهندسی برق برای پیشبرد نوآوریها و ابداعات نو در این زمینه بود. این انجمن بعدها با نام انجمن مهندسین برق آمریکا (AIEE) شناخته شد. در طول سالهای 1896-1895 بر مبنای آزمایشهای Guglielmo Marconi در زمینهی تلگراف بیسیم، صنعت جدیدی به پا خاست. تلگراف بیسیم اولیه، با امکان تقویتکنندگی الکتریکی الهام گرفته از کارهای John Fleming و Lee de Forest بعدها با نام رادیو شناخته شد. با ایجاد این صنعت جدید، انجمن جدیدی در سال 1912 با نام انجمن مهندسان رادیو (IRE) شکل گرفت. این انجمن در ابتدا تمرکز کاری خود را در زمینهی رادیو قرار داده بود، ولی در ادامه، حوزه کاری آن به تمامی زمینههای کاری مهندسی برق گسترش یافت و فعالیتهای متعددی در زمینهی چاپ مقالات و کتابها، توسعهی استانداردها و تلاشهای دیگر صورت داد. دو انجمن AIEE و IRE نقش عمدهای در توسعه دانش و فناوری و حمایت از ایدههای نو داشتند. با آغاز دههی 1940 انجمن IRE رشد سریعتری از AIEE داشت و در سال 1957 به گروه بزرگتری تبدیل شد. سرانجام در اول ژانویهی 1963 این دو گروه با هم ادغام شدند و IEEE متولد شد.
رشد و جهانی شدن IEEE
با گذشت دهههای متوالی، استانداردهای تعریفشده توسط IEEE و تکنولوژی توسعهیافته توسط آن، در تمامی کشورها توسعه یافته است. همین عامل سبب شده است که IEEE به یک سازمان بینالمللی با ماهیت علمی تبدیل شود. این سازمان دارای 38 انجمن تخصصی، 130 ژورنال، بیشتر از 300 کنفرانس سالانه و 900 استاندارد فعال است. ظهور سختافزارهای جدید و گسترش دانش کامپیوتر و ارتباطات زمینههای فعالیت جدیدی را برای IEEE میسر ساخت. همین امر سبب گسترش این زمینهها فراتر از مهندسی برق گردید. زمینههای مانند میکروتکنولوژی، نانوتکنولوژی، اولتراسونیک، رباتیک و سایر زمینهها، مثالهایی از جدیدترین زمینههای فعالیت IEEE هستند. طبق آمارهای منتشرشده، در پایان سال 2010 تعداد اعضای IEEE در 16 کشور جهان به بیش از 395000 عضو رسیده است. با توجه به تلاش مستمر و برنامهریزی شدهی IEEE در چاپ مقالات و کتابها، برگزاری کنفرانسها و حمایت از ایدههای جدید و پیگیری زمینههای جدید فناوری، میتوان آن را به عنوان بزرگترین انجمن متخصصین جهان نامید.
شاخه دانشجویی IEEE
شاخههای دانشجویی IEEE در مناطق متعدد و دانشگاههای مختلف جهان تاسیس شدهاند. هدف IEEE از تاسیس این شاخهها، تسهیل ارتباط با دانشجویان به عنوان اصلی ترین نیروی محرکه برای ابداع و نوآوری است. دانشجویان امروز به عنوان صاحبان آیندهی علم، پژوهش و صنعت هستند. ارتباط آنها با IEEE در شاخههای دانشجویی، زمینهی همگرایی علمی، افزایش کیفیت و بازده فعالیتهای تحقیقاتی و آشنایی با به روزترین دستاوردهای هر زمینه را فراهم میکند. از این رو این شاخهها از اهمیت فوقالعادهای برای IEEE برخوردار هستند. IEEE با برنامههای سالانهی مختلف و پیگیریهای جدی، سعی در فعالسازی این شاخهها در تمامی دانشگاههای معتبر در سراسر جهان دارد.